de waarheid
de waarheid
achterhaalde zich
kwam aan
het licht
toen jij
je versprak
in de woorden
die je tegen
mij zei
dom om al die tijd
te hebben gezwegen
over hetgene
wat jij voelde
dom dat je
met jouw woorden
al die tijd
wat anders bedoelde
was vanaf het begin
gewoon eerlijk
tegen mij geweest
dan was er
nu nix
om het over te hebben
dan was zwijgen
en kijken
genoeg geweest
nu kan ik
je blik
en woorden
gewoon niet
langer geloven
en zit ik
in twijfel
of ik je zal vergeven
want die woorden
die mij hebben gekwetst
zal ik nooit vergeten...
Reacties op dit gedicht
| Impens Bruno: | Donderdag, juli 05, 2001 16:39 |
| Heel gevoelig, vooral voor mij maar ook voor anderen, doe voort je kan mensen ontroeren... Bravo.. Ciao Bruno xxx... |
|
| : | Zondag, februari 18, 2001 13:09 |
| kitty. ik weet niet of jij het bent hoor maar bel me anders groetjes heleen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: SJ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Wim | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||