De nacht...
De nacht
is weer eens gevallen
de zon heeft ons even verlaten
de maan houdt éénieder terug in de gaten
maar kan veel minder licht laten schijnen
enkel de sterretjes kunnen nu helpen de pijn doen verdwijnen
dus richt ik me naar boven
kijk ik elk klein lichtje eens even aan
denk ik terug aan elk van hen
die niet langer in ons midden kunnen staan
mijn hartje veel te vaak al in de rouw
zwaar en grauw
doch hoopvol naar 'op een dag'
zie ik hen weer...
en net voor ik mijn ogen sluit
ontwaakt om mijn lippen nog een kleine glimlach
slaapzacht
engeltjes van mij
waak
wees
heers
ontwaak
en
leef
jullie hebben er een nieuw sterretje bij
neem haar mee
dan slaap ik nu
gerust en tevree
Rust in vrede...
-GHM-
16/07/2010
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Maandag, juli 26, 2010 22:35 |
| Droefmooi geschreven. liefs, cbr. |
|
| *Lovely Rose*: | Donderdag, juli 22, 2010 17:03 |
| Bedankt voor je reactie. Ook jij heel veel sterkte met het verlies! | |
| Fairouz: | Woensdag, juli 21, 2010 11:38 |
| heel mooi en indringend ! lieve groet, Fairouz |
|
| ela: | Woensdag, juli 21, 2010 11:11 |
| Gevoelig en mooi gedicht. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Longo Ornella | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||