Kreukvrij
De dood ken ik amper
zag haar in de film
waar ze de hoed kreukvrij maakte
zag haar in de film
waar ze de hoed kreukvrij maakte
Ze ademde lichtjes
keek in de rondte
en vergat nimmer
de ontdekten gebieden
keek in de rondte
en vergat nimmer
de ontdekten gebieden
Mij sprak ze
toen ik haar vergat
en lelies schonk
toen ik haar vergat
en lelies schonk
bij een gebroken moment
Reacties op dit gedicht
| conan: | Donderdag, juli 22, 2010 15:17 |
| knappe suggestieve poëzie waarin je de dingen laten spreken, intens en vreemd. vr grt conan¨*** |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 22, 2010 13:50 |
| ja dit is mooi gr.janny |
|
| Stip: | Donderdag, juli 22, 2010 12:08 |
| Prachtig Wijnand! p.s. weet het niet zeker maar moet het niet ''ontdekte'' in strofe twee zijn? hoe dan ook, ik lees je graag stipje |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, juli 22, 2010 00:36 |
| prachtig! pcp |
|
| ela: | Donderdag, juli 22, 2010 00:09 |
| Jou manier van schrijven en je woordkeuze facineerd mij, soms is het heel duidelijk en dan weer zeer verwarrend. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||