| celinetjj: | Vrijdag, augustus 13, 2010 13:31 |
| kei mooj. kheb ook zo een vader . hij liet mij gwn in de steek. toen ik 5 was . mijn ma. moest et almaal alleen doen. en waar was hij?. op café.. x |
|
| Longo Ornella: | Woensdag, juli 28, 2010 23:41 |
| Sterk geschreven vind ik... iets wat toch wel heel veel sterkte heeft gevraagd en waarschijnlijk ook nu vaak nog doet! In dit gedicht lees ik desondanks kracht en moed! Liefs |
|
| Suus19: | Zondag, juli 25, 2010 17:58 |
| Ik heb je gemist hoor Anne! | |
| Indy Toma: | Donderdag, juli 22, 2010 20:40 |
| Knap neergeschreven dat wat je (uiteindelijk tamelijk) nuhter lijkend geconcludeerd hebt. En ja, als je al zover bent gekomen kun je de rest ook zonder meer aan. | |
| Dolfijntje55: | Donderdag, juli 22, 2010 18:56 |
| Sterkte! En veel moed op de momenten of dagen dat je dit krachtig gedichtje even zelf vergeet. Liefs Dolfijnjte55 |
|
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||