vele dagen samen op school
kindjes letten en spelen
in ons hoofdje elk wat op de dool
doch kon kinderliefde de pijn wat helen

altijd samen elders en thuis
maskers hoog
denkend aan mekaar in het hoofdgeruis
een glimlach voor elk, onvoorwaardelijke liefde hield de traantjes droog

dicht tegen je aan de zetel in
een filmpje op
het leven had nog zin
al zag ik het toen niet altijd zo, pas de dag dat jij ging voelde ik die echte krop

levensstop

mama jij moest gaan
veel te vroeg
nu nog had je hier moeten staan
maar het lot gooide het over een andere boeg

...

klauteren en klimmen
ik zou het overwinnen
zo had ik jou een belofte gegeven
één die zou gelden voor de rest van mijn leven

...

daar kwam ik jou dan tegen
een lotgenootje, zelfs nog meer
een vriendschap ontstond verlegen
die groeide door en er kwam verzachting in mijn zeer

onvoorwaardelijke liefde kon toch nog bestaan
jij was voor mij
waarom ik de belofte aan mama toch nog wou proberen nagaan
jij was een nieuw hoofdstuk in mijn leven bij

mijn meisje, hoezeer ik nog steeds van je hou
week na week naar weekends verlangend
dan zag ik jou
in je armen lopen als je kwam en tot je weer ging aan je hartje hangend

levensgroei

hopend op samen kunnen overleven
kwam er toch die val
waarna niemand jou nog de nodige kracht kon geven
ook ik niet... zo werd jou val, een afscheid waarna ik belandde in een eindeloos diep dal

...

klauteren en klimmen
al wou ik niet meer overwinnen
zo hield ik enkel nu twee beloftes na die ik doch oprecht had gegeven
maar die me niet meer konden redden van dit leven

...

herinneringen
aan nog zoveel meer
van elk van jullie
maar geen verzachting meer in de zeer

nu weer geconfronteerd
met het lot in éénieders bestaan
ik wil het niet meer horen 'gecondoleerd'
wou enkel dat ik samen met jullie en ook 'hen' nog in het leven kon staan

mis jullie!!!

Voor mama en mijn meisje, zo ook als... Pascal, Claire en Maaike!!!

-GHM-