zomerwind
als de poorten der wanhoop opengaan
weet dan lieve mensen
dat het ooit weer overgaat
gewoon even snakken naar licht
schrijf een gedicht
smijt die poort maar dicht
want niks is sterker dan je eigen wil
jij bent die dans
die gil
in dit leven moet je geven
niks meer aannemen van die anderen
aantrekken wat jij wil
mischien is het paars met een goud randje
mischien is het zwart
in kant
er is niks meer aan je hand
ja mischien een liefje
in je hand een mooi briefje
een zomerbriesje
weet dan lieve mensen
dat het ooit weer overgaat
gewoon even snakken naar licht
schrijf een gedicht
smijt die poort maar dicht
want niks is sterker dan je eigen wil
jij bent die dans
die gil
in dit leven moet je geven
niks meer aannemen van die anderen
aantrekken wat jij wil
mischien is het paars met een goud randje
mischien is het zwart
in kant
er is niks meer aan je hand
ja mischien een liefje
in je hand een mooi briefje
een zomerbriesje
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, juli 23, 2010 17:18 |
| zou mooi zijn als het zo kon graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
| Rimjam: | Vrijdag, juli 23, 2010 14:25 |
| Graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sempre | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||