een traan valt naar beneden ,
ik wil niet kijken naar de toekomst en het verleden .
het verleden heeft me helemaal kapot gemaakt ,
elk stukje emotie in me is gekraakt .
Naar de toekomst wil ik niet verdergaan ,
maar ik wil ook niet in het heden blijven staan .
zoveel mensen dat mijn gevoelens niet snappen ,
ik kan met moeite nog naar adem happen .
Het is pijnlijk om te zien dat niemand om me geeft ,
mijn hele lichaam beeft .
Van angst woede en verdriet ,
en er is niemand die het ziet .
Ik voel me in de steek gelaten ,
ik begin de werled meer en meer te haten .
Mijn lach is niet echt ,
want ik voel me van binnen door en door slecht .
Mijn hart wil niet meer kloppen ,
ik kan beter met mijn leven stoppen .