Warm in het mortuarium
God, wat is het warm in dit mortuarium
de energie blijft blijkbaar ergens
in engelen of tekenen aan de wand
aan het oppervlak blijft de massa
immers behouden
want massa is energie (E=mc2)
de doodsrochel versterft
altijd in de verte en
de warmte van het lichaam
trekt rustig in het doodskleed
of kist
altijd in de verte en
de warmte van het lichaam
trekt rustig in het doodskleed
of kist
God, wat is het warm in dit mortuarium
maar het besef van waarom
geeft me
een rustig en "cool" gevoel
maar het besef van waarom
geeft me
een rustig en "cool" gevoel
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Zondag, augustus 01, 2010 06:29 |
| laaaaang geleden zeg! je blijft een sterke schrijver. Jef |
|
| fortuna: | Zaterdag, juli 31, 2010 21:42 |
| ha, je bent nog warm en springlevend... :) | |
| Indy Toma: | Maandag, juli 26, 2010 20:33 |
| De doodsrochel versterft is mooi gevonden. Het woordje -cool- zou ik niet gebruikten maar koel is waarschijnlijk geen goed alternatief. Moet ik over na denken wat dan wel een goed woord zou kunnen zijn. | |
| Stip: | Maandag, juli 26, 2010 17:56 |
| apart, in a good way graag gelezen stipje |
|
| spring-in-het-veld: | Maandag, juli 26, 2010 17:03 |
| wat een formule, doden worden hier springlevend van :) hoikes, sihv :)) |
|
| Nipster: | Maandag, juli 26, 2010 16:53 |
| cool ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Oorlam | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||