Nep vrienden
Angstaanjagend kijk ik door de ramen
Verlaten voel ik me bedekt door me tranen
kruipend door mijn kamer
Met kramp in mijn maag
Op zoek naar gevoelens
En die mis ik te vaak
Mijn vrienden wil dood
Dus ik sterf
eigenlijk heb ik ze niet nodig
Want me beste vriend dat ben ik zelf
Bedank die zogenaamde vrienden niet waar een luchtje aan zit
Ik krijg stank voor dank als ik ze help met hun shit
Ik zie vele neppen vrienden in een flits terug
Die zich voordeden als vrienden
Maar toch haaien bleken te zijn
Stank voor dank gekregen
Ik ben gezet op de verkeerde wegen
Ik ben te goed voor ze
Alles voor ze gedaan
Ze deden mij teveel pijn
Terwijl ik alles voor ze had gedaan
Ik zeg dankjewel
Rot op naar de hel
Ik doe het wel alleen
Al te vaak gedaan
Dus laat me nu met rust
Zodat ik mijn eigen weg kan gaan!
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Zondag, augustus 01, 2010 09:35 |
| zo moet het zijn :) mooi geschreven Groetjes |
|
| kaasisdebaas: | Woensdag, juli 28, 2010 12:11 |
| Heel hard maar wel duidelijk neem ik aan. Nou heel veel succes want ECHTE vrienden zijn er ook maar je moet ze wel treffen :). Succes Lonely Girl | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lonely-Girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||