Ruzie pap en mam
Kwade woorden vliegen om mijn oren,
Waarom moet ik dit aanhoren?
Ik sta er maar naar te kijken,
Hoe de een schreeuwt, en de ander steeds bozer wordt.
Verschillende dingen worden opgerakelt.
Een en al negativiteit.
Een keuze moet ik maken,
Ik wil het niet meer horen.
Ik wil er niet meer bij betrokken zijn.
Het is tussen jullie,
Laat mij met rust.
Richt je kwaadheid maar op mekaar,
Maar zoek geen ruzie met mij.
Ik kan er niet mee omgaan,
Van dag tot dag leef ik met hoofdpijn.
Ziek wordt ik van jullie problemen.
Los het op, of laat mij erbuiten.
Ik ben maar een kind, wat kiezen moet tussen haar ouders.
Hoe oud ik ook ben, het is en blijft een machtspelletje.
Ik trek geen partij.
Ik heb mijn eigen leven, mijn eigen problemen.
En dat van jullie kan ik er niet bij nemen.
Het spijt me, als dat betekent dat jullie denken.
Dat ik minder van jullie hou..
Maar ik meng me niet in jullie huwelijk.
Dat mogen jullie ook niet in de mijne.
Los het zelf op, en laat mij erbuiten.
Waarom moet ik dit aanhoren?
Ik sta er maar naar te kijken,
Hoe de een schreeuwt, en de ander steeds bozer wordt.
Verschillende dingen worden opgerakelt.
Een en al negativiteit.
Een keuze moet ik maken,
Ik wil het niet meer horen.
Ik wil er niet meer bij betrokken zijn.
Het is tussen jullie,
Laat mij met rust.
Richt je kwaadheid maar op mekaar,
Maar zoek geen ruzie met mij.
Ik kan er niet mee omgaan,
Van dag tot dag leef ik met hoofdpijn.
Ziek wordt ik van jullie problemen.
Los het op, of laat mij erbuiten.
Ik ben maar een kind, wat kiezen moet tussen haar ouders.
Hoe oud ik ook ben, het is en blijft een machtspelletje.
Ik trek geen partij.
Ik heb mijn eigen leven, mijn eigen problemen.
En dat van jullie kan ik er niet bij nemen.
Het spijt me, als dat betekent dat jullie denken.
Dat ik minder van jullie hou..
Maar ik meng me niet in jullie huwelijk.
Dat mogen jullie ook niet in de mijne.
Los het zelf op, en laat mij erbuiten.
Reacties op dit gedicht
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, juli 28, 2010 20:00 |
| lastig hoor al dat geruzie van grote mensen, echt balen voor je! pcp |
|
| P.S. de Winter: | Woensdag, juli 28, 2010 19:58 |
| prima persoonlijke kijk op de situatie. | |
| ninodepino: | Woensdag, juli 28, 2010 15:47 |
| o zxo! herkenbaar, doorgaans blijf je er te lang in hangen maar je verdient dit niet hoor:) laat ze maar alleen en laat een tijd niets van je horen ofzo:) sterkte. grtjs, nino. |
|
| Sarah Kalokerinos: | Woensdag, juli 28, 2010 15:23 |
| sorry ik krijg het woord in fatsoenlijk ingetypt, een probleempje met m''n toetsenbord | |
| Sarah Kalokerinos: | Woensdag, juli 28, 2010 15:23 |
| ik bedoel poëzie | |
| Sarah Kalokerinos: | Woensdag, juli 28, 2010 15:22 |
| Wat een ellende. Ik leef met je mee. Mooi hoe je je frustraties in poëzie verwerkt. Hopelijk gaat het je snel beter. | |
Over dit gedicht
| Auteur: LiveYOurOwnLife | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||