Brokstukjes
Brokstukjes uit een vaag verleden
Moeten mij leren in het heden
Wie ik moet zijn of wat ik ben
Moeten mij leren te begrijpen
Waarom iets is of is geweest
Brokstukjes die ik niet kan lijmen
Mijn leven was niet altijd feest
Brokstukjes die mij inspiratie geven
Zo doen ze mij uiteindelijk toch nog goed
Ik raap ze bij elkaar, verweef ze met woorden
En kan weer rustig verder leven
Moeten mij leren in het heden
Wie ik moet zijn of wat ik ben
Moeten mij leren te begrijpen
Waarom iets is of is geweest
Brokstukjes die ik niet kan lijmen
Mijn leven was niet altijd feest
Brokstukjes die mij inspiratie geven
Zo doen ze mij uiteindelijk toch nog goed
Ik raap ze bij elkaar, verweef ze met woorden
En kan weer rustig verder leven
Reacties op dit gedicht
| Elewout: | Dinsdag, november 07, 2000 15:43 |
| Geachte schaduw der bekentenis Weef met woorden laat het je garen zijn garen van goud rijg al die brokjes van vaag en oud tot een los maar samengetrokken geheel en kijk dan eens hoeveel kennis er is dan zie je dat je kan leven als een spin en een vis. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Confession | 
|
|
| Gecontroleerd door: Wim | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||