zo vol geluk
Zo vol geluk
Een sidderend gevoel
vol ontzetting en geluk
een rilling
het kan echt niet meer stuk
die lach
op het gezicht van mij
hij gaat niet weg
ik ben zo blij
als ik loop
lijkt het of ik zweef
ik ben zo gelukkig
hoe ik nu leef
stralende ogen
die glinsteren van geluk
ik straal
het kan echt niet meer stuk
ik kan wel schreeuwen
en lachen en gillen
hoe ik me nu voel
dat zal iedereen wel willen
dat mooie gevoel
zo krachtigzo vrij
het gaat echt niet meer weg
ik ben zo blij
Een sidderend gevoel
vol ontzetting en geluk
een rilling
het kan echt niet meer stuk
die lach
op het gezicht van mij
hij gaat niet weg
ik ben zo blij
als ik loop
lijkt het of ik zweef
ik ben zo gelukkig
hoe ik nu leef
stralende ogen
die glinsteren van geluk
ik straal
het kan echt niet meer stuk
ik kan wel schreeuwen
en lachen en gillen
hoe ik me nu voel
dat zal iedereen wel willen
dat mooie gevoel
zo krachtigzo vrij
het gaat echt niet meer weg
ik ben zo blij
Reacties op dit gedicht
| Jacobs Ivan: | Zondag, april 28, 2002 20:16 |
| heel mooi gedicht ! | |
| Vermeulen Rudy: | Zondag, april 28, 2002 15:37 |
| mijn glimlach van daarstraks blijft hangen..aanstekelijk... groeten rudy. |
|
| pramodah: | Zondag, april 28, 2002 12:47 |
| weer een dichtend zonnetje in ons midden ........mooi... liefs pramodah |
|
| Hanneke Eirinn: | Zondag, april 28, 2002 12:04 |
| heerlijk gedicht..blije mensen maken blij! :) | |
