natgeregende bladen
regen begint in ogen
wanneer het licht
luid uit bomen drijft
moet je beslissen
waar schaduw jou verlaat
welke paden om te gaan
verkilt de kamer
onder ‘t plenzen
klopt op de deur
jij opent het hout
iemand herkent je
vertelt hoe het was
droogt woorden
hoopt dat zij blijven
verdeelt jouw schaduw
naar zijn waarde
valt licht door woorden
die stiller worden
op natgeregende bladen.
sunset 30-07-2010
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Zondag, augustus 01, 2010 20:43 |
| mooi :) Groetjes |
|
| Het Gejefte: | Zondag, augustus 01, 2010 06:30 |
| Knap! | |
| Het Gejefte: | Zondag, augustus 01, 2010 06:30 |
| Knap! | |
| verhavert: | Vrijdag, juli 30, 2010 19:56 |
| prachtige poezie knuffff |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juli 30, 2010 13:01 |
| goed!!gr.janny | |
| steaming85: | Vrijdag, juli 30, 2010 10:27 |
| gewoonweg ''wauw''! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||