kleine wereld
raakt hij steeds meer
spulletjes kwijt
herinneringen
die niet meer kunnen
opvliegen
maar als hij er eentje vindt
begint hij het te poetsen
tot het weer blinkt
Reacties op dit gedicht
| elckee: | Zondag, augustus 15, 2010 12:52 |
| leuk geschreven, | |
| Artifex: | Zaterdag, juli 31, 2010 00:15 |
| Elk houvast is er een om te koesteren... Breekbaar gebracht. Liefs, Artifex. |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, juli 30, 2010 22:46 |
| kinderkopjes stralen om opa''s gepoetste verhalen leuk ,klaas |
|
| Compostje: | Vrijdag, juli 30, 2010 22:37 |
| Koesteren is het woord dat spontaan bij me opkwam bij het lezen van dit gedicht. |
|
| entropy: | Vrijdag, juli 30, 2010 21:46 |
| Mooi gevonden hoor (of ingegeven) | |
| Hans Winter: | Vrijdag, juli 30, 2010 20:13 |
| * minder blijft er, kleiner reik je nog de wijde wereld aan die maakte wat je werd in verhalen die je zijn toegedaan al worden die korter, je klinkt er. * treffend beeld, hans |
|
| verhavert: | Vrijdag, juli 30, 2010 19:26 |
| hartroerend dit schrijven prettig weekend liefs martine |
|
| japonica: | Vrijdag, juli 30, 2010 19:07 |
| Waarom voel ik me zeer aangesproken bij dit ? Opa ben ik al het gaat meer om de herinneringen vermoed ik Groet Jap |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, juli 30, 2010 18:51 |
| mooi verwoord id dit! | |
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||