Kloppend geluid op de deur
haar benen begonnen te trillen
haar adem versnelde
haar lichaam kromp ineen
Hij pakte haar vast met één sleur
zij weende tranen van angst en verdriet
iets meers doen dat kon ze nog niet
hij sloeg de tranen van haar gezicht
zijn handen 100% op haar gericht
terugvechten was toch hopeloos
hij was een geboren aanvaller
en zij het slachtoffer dat hij koos
elke dag opnieuw
op de duur werd het gewoonte
de tranen kwamen niet meer
geen gevoelens, want niets deed haar nog zeer