Zolang geleden.
Zolang geleden.
In je hand een oude foto,
half vervaagd
met vergeelde randen.
Genomen uit een tijd
van zolang weer geleden,
nooit meer bij stil blijven staan.
Naast de oude doos gezeten,
op zoek naar verloren herinneringen.
Deze waren vaag naar de
achtergrond geschoven of domweg vergeten
Terugblik in het verleden,
is die tijd dan werkelijk zo snel vergaan.
Lijkt het nu, al is het maar voor even
dat alle tijd stil is blijven staan.
31-07-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Coby Poelman-Duisterwinkel: | Zaterdag, juli 31, 2010 19:32 |
| Altijd weer ontroerend, die herinneringen door een oude foto. Mooi geschreven! Hart. groet van | |
| Fairouz: | Zaterdag, juli 31, 2010 13:18 |
| Mijn broer is bezig met de stamboom van onze familie he ? En wat nu zo bijzonder is dat van vele foto''s die ook oud waren hij een fotograaf heeft gevonden die ze weer mooi helder heeft gemaakt. Zo kreeg ik een foto van mijn Moeder toen ze 4 jaar was Je schrijven bracht me weer naar al die foto''s die ik sindsdien heb gekregen Loes Fijn weekend, fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||