Leven in het nu is nog niet zo makkelijk.

Ik denk aan hoe het was en hoe het kan zijn.

Jij dwingt me te leven in het nu zonder pijn.

Ik ben je dankbaar voor dat kleine geluk.

 

Zorgen in mijn hoofd maken hun dagelijkse ronde,

maar dan denk ik aan jouw woorden over de realiteit.

Niet wat is geweest of zou gaan komen brengt spijt.

Niet kunnen genieten van wat is maakt het zonde.

 

Ik probeer te genieten als jij er niet bent.

Ik hou me voor dat het verleden of de toekomst mij niet deert.

Het nu is de realiteit en omgekeerd.

Een wijsheid die net zo waar is als ongekend.

 

Nu denk ik na over de laatste woorden van dit gedicht.

De realiteit is dan dat ik jou niet mis...