Braziliaanse
Door het open raam het geluid
van de vallende regen
een ritme van druppels
op de bladeren dat rustig maakt
Was jij hier dan konden we
samen naakt een eindje lopen
weggaan en terugkomen met
grote spetters op de huid
Elkaar afdrogen en ontdekken
waar het in het lichaam gloeit
Jij blijft het meisje van Brazilië
het land waar jij van houdt
van de vallende regen
een ritme van druppels
op de bladeren dat rustig maakt
Was jij hier dan konden we
samen naakt een eindje lopen
weggaan en terugkomen met
grote spetters op de huid
Elkaar afdrogen en ontdekken
waar het in het lichaam gloeit
Jij blijft het meisje van Brazilië
het land waar jij van houdt
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Zondag, augustus 15, 2010 22:00 |
| Of hoe eenzaamheid op een prachtige manier kan worden voorgesteld... liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||