een dode boom
er staat een boom dood in het bos
van blad en bast ontdaan
alleen nog voedsel voor insecten
niet uit z'n eigen dood gegaan
maar door mensenhanden gedaan
hij staat daar dood te wezen
ik ben even stil blijven staan
en word hier heel verdrietig van
waarom moest deze god's creatie
ophouden te bestaan
de grote reuzen van het woud
hebben hun takken als een boog
meelevend om hem heen gevouwen
zo staat hij daar totaal verscheurd
als voorbeeld van terreur
er staat een boom dood in het bos
met vlekken rood als bloed
het recht van leven werd ontnomen
wie had het lef zoiets te doen
de takken allemaal afgebroken
nu staat die boom daar dood in't bos
xxx heidekind
van blad en bast ontdaan
alleen nog voedsel voor insecten
niet uit z'n eigen dood gegaan
maar door mensenhanden gedaan
hij staat daar dood te wezen
ik ben even stil blijven staan
en word hier heel verdrietig van
waarom moest deze god's creatie
ophouden te bestaan
de grote reuzen van het woud
hebben hun takken als een boog
meelevend om hem heen gevouwen
zo staat hij daar totaal verscheurd
als voorbeeld van terreur
er staat een boom dood in het bos
met vlekken rood als bloed
het recht van leven werd ontnomen
wie had het lef zoiets te doen
de takken allemaal afgebroken
nu staat die boom daar dood in't bos
xxx heidekind
Reacties op dit gedicht
| P.S. de Winter: | Vrijdag, augustus 06, 2010 12:45 |
| meer proza dit dan een dichten, best wel duvis ok, daar niet van | |
| dark_fairy_marlisa: | Vrijdag, augustus 06, 2010 10:50 |
| mooi en triest | |
Over dit gedicht
| Auteur: heidekind | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||