De avond
Langzaam gaat de zon ten onder.
Wolken kleuren rood en geel.
Bliksem begeleidt de donder
bij een machtig tafereel.
Over alle stille bomen
waakt de grote gouden maan,
vergezeld van mooie dromen
die als sterren blinken gaan.
Als het schouwspel over is,
dan pas valt de duisternis.
Alles wordt in 't zwart gehuld
en de zon wacht vol geduld.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, augustus 06, 2010 20:06 |
| graag dit natuurlijke schouwspel gelezen liefs,dicky |
|
| dark_fairy_marlisa: | Vrijdag, augustus 06, 2010 16:01 |
| zeer mooi |
|
| P.S. de Winter: | Vrijdag, augustus 06, 2010 15:04 |
| voel je dat er dan meer climax in het gedicht komt? | |
| P.S. de Winter: | Vrijdag, augustus 06, 2010 15:04 |
| zo lees ik het.. als het schouwspel over _is_ dan pas valt het _duister_... alles wordt in het zwart gehuld en de zon wacht vol [on]geduld naar het nachtgefluister van de zachtzingende Ibis.. (of zoiets) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Kalokerinos | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||