verdriet
hoe hard ik het ook probeer,
hoeveel pijn het me ook doet,
het doet nog steends zo'n zeer,
weet niet hoe het verder moet
was het maar terug als lang geleden,
ik wil zo graag weer dat meisje zijn,
het meisje zonder moeilijk verleden.
het meisje zonder verdriet en pijn.
stomme wereld krijg toch de pest!
roepen schreeuwen is wat ik wil,
zo hard doe ik mijn best,
maar alles hier blijft doodstil.
traantjes stromen elke nacht,
maar niemand die het ziet,
mag niet denken aan wat ik dacht,
mijn stil intens verdriet?
hoeveel pijn het me ook doet,
het doet nog steends zo'n zeer,
weet niet hoe het verder moet
was het maar terug als lang geleden,
ik wil zo graag weer dat meisje zijn,
het meisje zonder moeilijk verleden.
het meisje zonder verdriet en pijn.
stomme wereld krijg toch de pest!
roepen schreeuwen is wat ik wil,
zo hard doe ik mijn best,
maar alles hier blijft doodstil.
traantjes stromen elke nacht,
maar niemand die het ziet,
mag niet denken aan wat ik dacht,
mijn stil intens verdriet?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: magnum | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||