Waarheen

Waarheen

onder de kerktoren
de bank geheel ingenomen
door hem en zijn tassen
scheefgezakt slaapt hij
in een geluidloze droom

b randende zon achter de toren
die plots luid bim-bam doet
hij vliegt geschrokken recht
kijkt eerst naar zijn tassen
dan speurend rondom

de volgende bim-bam klinkt
nu weet hij weer waar hij is
kijkt naar het uur op de toren
doet de ene knoop van zijn jas dicht
verzamelt zijn gehele bezit

sloft de brandende zon in
verdwijnt naar betere oorden
niemand weet waarheen
en zo gaat het elke dag
jaar in jaar uit
ela

Geschreven door

ela

Reacties op dit gedicht

ela vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hilly N:	Donderdag, augustus 12, 2010 11:08
De eenzaamheid in een leven goed verwoord ela. Zomergroet, Hilly

Janny Scheybeler de Jonge:	Zondag, augustus 08, 2010 12:36
ja en dat kan ons allemaal overkomen prachtig beschreven !!!gr.janny

Big Lady:	Zondag, augustus 08, 2010 11:54
En helaas kijken veel mensen op hem neer. Droef mooi omschreven Knuffels

Anneke Bakker:	Zondag, augustus 08, 2010 11:07
Misschien heeft hij een plek gezocht zo dicht bij God als een veilige haven. Mooi het zwerversleven verwoord. Mooie zondag Ela met liefs Anneke

peersmans:	Zondag, augustus 08, 2010 00:29
ja brengt mij wel tot stilte, de zwerver en zijn cirkel van overleven...

P.S. de Winter:	Zondag, augustus 08, 2010 00:24
herlezen..we zijn allemaal op reis of doorreis, niemand staat stil

Over dit gedicht

Auteur: ela
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 08 augustus 2010
Thema's: [Leven] [Eenzaamheid]