Ongezien op een kier.
Ongezien op een kier.
De poort tussen
daar en hier
blijft gesloten.
En toch.........
ongezien op een kier.
Achter deze poort,
daar waar de mooiste
bloemen staan.
Veilig geborgen,een bestaan
zonder zorgen.
Te leven zonder omhulsel
badend in een zon
overgoten licht.
Heel in de verte , maar toch zo dichtbij
'n bel die steeds harder luid.
Rest nog weinig in tijd,
voordat ik deze poort voorgoed dicht.
En jou mijn lief,
voor altijd in mijn armen sluit!
24-06-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Maandag, augustus 09, 2010 17:50 |
| leest wel lekker ondanks gemis zonnige groet |
|
| Indy Toma: | Maandag, augustus 09, 2010 15:49 |
| Een wat triest lezend verlangen. | |
| switi lobi: | Maandag, augustus 09, 2010 11:35 |
| Prachtig, zo''n geheime tuin.. heerlijk gelezen Loes. Liefs, switi lobi |
|
| dark_fairy_marlisa: | Maandag, augustus 09, 2010 09:06 |
| zeer mooi | |
| P.S. de Winter: | Maandag, augustus 09, 2010 08:46 |
| op een paar haperingen na, best goed te lezen | |
| windwhisper: | Maandag, augustus 09, 2010 08:08 |
| o dat gemis, zo voelbaar in je woorden en dan de hoop, om dan weer samen te kunnen zijn pracht dicht Chapeau!!!! lieve groet Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||