op een eenzame straat

Is het waard de pijn
Met niemand om erover te praten
Is het waard hier te zijn
Alles te hebben ingelaten

Ik loop hier nu
Op een eenzame straat
Ik heb nooit zo ver gelopen
Alle woorden zijn nagepraat

Ik loop verder en verder
Niemand die me tegen houd
Ik heb het zo benauw
Maar het raakt mij
Het breekt me

Ik sprint vooruit
Lantaarn palen zijn verlaten schaduwen achter me
Ik ga voor m’n mening uit

Ik verlaat mijn bestaan even
Waar ik naar toe ga, is om het even

Geschreven door

Zebra Zonder Strepen.

Reacties op dit gedicht

Zebra Zonder Strepen. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

steee:	Dinsdag, augustus 10, 2010 15:50
Tis twaard en loop zo ver je wil, de straat zal niet verdwijnen om terug te keren. :)

Elkeee:	Dinsdag, augustus 10, 2010 13:16
mooi ;o

Over dit gedicht

Auteur: Zebra Zonder Strepen.
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 10 augustus 2010
Thema's: [Dood] [Zelfmoord]