Emancipatie
De grootste angst van een man is dat een vrouw meer overwicht heeft. Een terechte angst.
De meeste mannen in ontwikkelde landen vangen dat op door een vrouw een gelijkwaardige plaats te laten innemen, of althans, vrouwen te laten denken dat ze een gelijkwaardige plaats innemen. Dat is natuurlijk niet zo, dat zien we nog steeds in functie-eisen en functiewaardering en opleidingsniveau. Want hé, verschil moet er toch nog ergens zijn.,Maar het geeft de man het gevoel dat hij tolerant is maar in wezen niet klopt.
In het dagelijkse zakenleven schermen mannen nogal graag met hun titels, terwijl de vrouwen het benoemen ervan minder relevant achten. Uitzonderingen daargelaten, natuurlijk. En waarschijnlijk ook terecht. Tijdens de studie moeten ze zich als minderheid al staande houden in een overwegend mannelijke studentencultuur en zich zaken laten gevallen waarvan de mannelijke studiegenoten dan vinden dat: gelijke monniken gelijke kappen, een gelijke behandeling gerechtvaardigd is. Zo niet in het dagelijkse leven.
Nu laten veel vrouwen de mannen maar in de waan dat ze zich gelijk behandeld voelen, totdat er een geschikt moment aanbreekt om de positie te verbeteren of over te nemen.
Een ontwikkeling die al eeuwen aan de gang is maar zich nog steeds verder ontwikkeld.
In landen als bijvoorbeeld Afghanistan wordt elke vorm van emancipatie onderdrukt. Niet met woorden, lagere functies of salariëring maar met mishandeling, lijf- en doodstraffen. De mannen daar weten wel waarom ze dat doen. Als vrouwen zich daar zouden kunnen verenigen worden alle mannen een kopje kleiner gemaakt nu de vrouwen daar zo geterroriseerd zijn. Zo is afgelopen week een zwangere vrouw na eerst met zweepslagen te zijn afgerost doorgeschoten wegens overspel. Voor overspel, lijkt me, zijn er twee nodig. Toch wordt de man niet vervolgd of zelfs maar door de echtgenoot met de nek aangekeken.
Lekker stel daar.
Maar ook dichterbij huis in Europa komt wat genoemd wordt eerwraak voor. Slachtoffer is altijd de vrouw die in het nauw komt. Geen familielid die eens op het idee komt de betreffende man om zeep te helpen en de vrouw met rust te laten.
Dan vraag ik me toch echt af: wat is er mis met al die plaatjes?
Dus…
schiet maar lekker op mijn verhaal.
Indy Toma
CBR: | Vrijdag, augustus 13, 2010 23:05 |
Sterk geschreven! liefs, cbr |
|
Fari HS: | Vrijdag, augustus 13, 2010 14:52 |
Door jou te lezen probeer ik meer van het leven te leren. Ook dank je voor je aardige reactie. Fari |
|
Nummer 127 : | Donderdag, augustus 12, 2010 23:59 |
amai, INdy, watkun je dingen sterk omschrijven. en ik maar denken dat ik angst had voor mijn nog napruttelende televisie... je bent een echte angstauteur B |
|
Quicksilver: | Woensdag, augustus 11, 2010 21:13 |
ben het in dit met mobar eens, er is nog altijd teveel cultuur verschil waar eerwraak de boventoon voert, wat ik verschrikkelijk verafschuw. Goed verwoord |
|
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2010 | ||
Thema's: |