Er hangt een bedompte sfeer in de metro
Mensen zijn moe van het werk en kijken neer
Niemand die ook maar iets gade slaat
Ik zou er treurig van kunnen worden..
maar ik voel een hand in de mijne
En als ik naast me kijk
Zie ik het stralende gezicht
Van de bezitster
Wat is het hier toch gezellig!

We stappen uit en banen ons een weg door de drukte
Tussen torenhoge grijze gebouwen
De aanblik ervan
Bezorgen je ter plekke een depressie
Maar daardoor lijkt het gras juist een stuk groener
De lucht veel blauwer
Haar lippen veel roder
Haar schoonheid veel groter
Wat is hier toch mooi!

We lopen over een inmens groot plein.
Met al zijn pracht en praal
Lopend in het midden van het omniversum
Zij aan zij
Wetend dat niets fijner is
Dan met haar hier te zijn
Wat is het hier toch groots!

Hoe afstandelijk de mensen ook zijn
Hoe grijs de omgeving
Hoe grillig het weer
Hoe groot het cultuur verschil,
Het is als een regenboog
En aan mijn zij de pot met goud!

Hoe zou de stad nu zijn?
Zonder goud
Zonder regenboog
Zonder hand in de metro
Een asgrauwe stad met 10 miljoen lege blikken
Het verliest ermee de gezelligheid
Het mooie
Het groteske
Moskou zal niet langer meer hetzelfde zijn...