Hereniging


Het was stil bijna saai zonder hem,
In je gedachtes hoorde je vaak zijn stem!
Als je geplaagd werd of dingen niet begreep,
Trok een gedachte aan hem jou altijd over de streep!

Stil en verlangend kijken jouw bruine ogen,
Bij de gedachte alleen al word je opgetogen.
Je hartje begint sneller te kloppen,
De deuren gaan open en jij bent echt niet meer te stoppen!

~

Het is al zo lang geleden dat jij voet op deze bodem zette,
Er was altijd wel iemand die dat belette,
Oorlog geweld en haat hielden jou tegen,
Maar je hebt het toch voor elkaar gekregen.

Nog een deur verwijderd van allen die je dierbaar zijn,
Ook al doet het verleden misschien pijn...
Met een zucht open je de deur,
En komt in een leven vol kleur!

~


Met een lach van geluk zak jij door je knieën,
Opent je armen en vangt haar juichend op.
Beschermend liefde vol en echt
Geef jij haar de veiligheid van jou gesloten armen.

~

Jij bent haar vader
En
Jij bent zijn kind