Platteland bij valavond.
De droeve, dreunende regen
ruist boven bruine velden.
Een schrale schemering valt
langzaam in.
De zachte wind doet de
boombladeren beven,
de kruinen blijven onbewogen.
Zo verschijnt het donker
van een nieuwe nacht
boven het pittoreske platteland.
Walgelijk zwalpen zwarte wolkensluiers
voor de machteloze Maan.
Sprankelende sterren zien
hoe huiveringwekkende vuiligheid
met een doodse dageraad dreigt...
ruist boven bruine velden.
Een schrale schemering valt
langzaam in.
De zachte wind doet de
boombladeren beven,
de kruinen blijven onbewogen.
Zo verschijnt het donker
van een nieuwe nacht
boven het pittoreske platteland.
Walgelijk zwalpen zwarte wolkensluiers
voor de machteloze Maan.
Sprankelende sterren zien
hoe huiveringwekkende vuiligheid
met een doodse dageraad dreigt...
Reacties op dit gedicht
| Jo Aelmans: | Zondag, april 28, 2002 22:09 |
| Je woont niet toevallig bij mij in de straat, Hugo?!? Als ik zo naarbuiten kijk, lijkt jouw gedicht sprekend op dat wat mijn ogen nu zien! ;-)) Goed gedicht, Hugo! Jo. ;o)x |
|
| *Sofieke*: | Zondag, april 28, 2002 20:11 |
| schitterend, da's waar ik leef... of van leef... Prachtig, geen woorden voor! Sofie xx |
|
| princessie: | Zondag, april 28, 2002 19:46 |
| PRACHTIG!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hugo Serwy | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2002 | ||
| Thema's: | ||