als ik het even moeilijk heb
ga ik naar de plaats
golvende en kleurbehoevende zondsondergang
bloementjes kleurijk en geurend
wat fijn
alles op het mooiste zicht
zo zou het altijd moeten zijn
spelend met de uitstekende grasprieten
vochtige blaadjes druipen af
lopend en tierend om gelukkig te worden
tot op een bepaald moment ben je bekaf
de wind waait struikelend
k'voel de wind in mijn oren
fluisterend en horend
wat ik te zeggen heb
en raad gevend, nooit storend
uitzicht over -het lijken wel- miljoenen graspleinen
waar alles schitterd s'avonds in het maanlicht
het zicht word wazig, alles zo prachtig
alles overheerst je gevoelens
alles zo machtig
als ik het moeilijk heb ga ik naar de plaats
waar iedereen mijn drama's weerkaatst
maar op een goeie manier
een manier met vergeving en plezier