Zweefstoel
Zweefstoel
in mijn zweefstoel
wegebbend in namiddagzon
of ik jou bewegen kon
dromend dwars door wolken
welke jouw profiel omlijnde
en mijn hart bevolkte
jij ontpopte haastig
opgelost verdwenen
als flits in het verfijnde
het oogde vliegensvlug
alsof jij het laatste ruimteschip
moest nemen
Reacties op dit gedicht
| Stormtrooper: | Donderdag, augustus 19, 2010 10:16 |
| mooi werk Lau | |
| dark_fairy_marlisa: | Zondag, augustus 15, 2010 21:30 |
| mooi leest vlot en is zeer aangenaam |
|
| De kleine Vos: | Zondag, augustus 15, 2010 15:35 |
| leuk om te lezen ik dach toen werd je gewekt uit je stoel door de eerste druppels regen groetjes Sonja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||