Geen punt
Zoveel redenen om te vergeten,
Wat wij samen konden zijn,
Omdat het allemaal blijft sluimeren,
Tussen restjes van de pijn.
Voor mijn hart nog altijd heden,
Waar de toekomst niet bestond,
Zette je me hard en veel te vaak,
Met beide voetjes op de grond.
Maar mijn hoofd blijft in de wolken,
Verlangt nog hoopvol naar jouw licht,
Ziet mijn hart nog steeds geen punt,
Enkel ’t gekoesterd vooruitzicht.
Reacties op dit gedicht
| Melt: | Maandag, augustus 16, 2010 11:37 |
| Dit gedicht loopt lekker. Mooi. Lieve groet |
|
| David Matser: | Maandag, augustus 16, 2010 11:05 |
| Tja, zo gaat dat.... Erg mooi verwoord. Best eng, eigenlijk, dat je zo direct mÃjn gevoelens weet weer te geven :P liefs, |
|
| windwhisper: | Maandag, augustus 16, 2010 08:02 |
| mooi schrijven liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||