geestelijk blindgeboren
zoekend en tastend
loop ik rond
geestelijk blindgeboren
maar eigenwijs wil ik
van geen helpende hand horen.
alles wil ik
alleen klaarspelen
als struikel ik nog zo vaak
eigenwijs ga ik door
op de weg met schijn-vermaak
even lijkt dit
goed te lukken
het gaat me voor de wind
ik ben gelukkig
alles lijkt mij hier welgezind
maar onherroepelijk
mislukt mijn reis
en val ik keihard neer
ik voel de leegte
en o, wat doet dat zeer.
de weg die ik ging
was een doodlopende weg
en mijn hoogmoed
kwam hard voor de val
en bracht uiteindelijk tegenspoed
door schade en schande
kom ik erachter
dat er maar Eén is
die ik nog nodig heb
dat hij alles is wat ik mis
Hij grijpt mijn hand
en leid mij
door het donker heen
Hij is mijn Leidsman
en laat mij nooit meer alleen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: carokiss |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||