lopen
Lopen tot ik niet meer kan,
al duurt dat niet lang.
De wind gaat door mijn haren,
je zou me gek kunnen verklaren.
Maar soms moet je even weg,
je weet wel wat ik nu zeg.
Even verdwijnen in je gedachten,
om op die mooie plek te wachten.
Daar waar je steeds heen wilt gaan,
Tot je de pijn hebt gestort,
en alles in je hoofd weer rustig wordt
(geïnspireerd op de film America waar de jongen in zijn hoofd altijd vluchte naar de mount everest)
al duurt dat niet lang.
De wind gaat door mijn haren,
je zou me gek kunnen verklaren.
Maar soms moet je even weg,
je weet wel wat ik nu zeg.
Even verdwijnen in je gedachten,
om op die mooie plek te wachten.
Daar waar je steeds heen wilt gaan,
Tot je de pijn hebt gestort,
en alles in je hoofd weer rustig wordt
(geïnspireerd op de film America waar de jongen in zijn hoofd altijd vluchte naar de mount everest)
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, augustus 16, 2010 19:42 |
| Mooi gedaan hoor. Liefs, switi lobi |
|
| dark_fairy_marlisa: | Maandag, augustus 16, 2010 19:26 |
| hij ging er naartoe omdat hij dan alleen zou zijn en omdat het daar stil is. het is er ook zo koud dat hij de pijn niet meer voelde vanuit zijn verleden | |
| De kleine Vos: | Maandag, augustus 16, 2010 17:57 |
| stil makend en koud op die berg daar in de verte zie je nog een stip! liefs Sonja |
|
| ela: | Maandag, augustus 16, 2010 12:41 |
| In ieders leven zijn er momenten dat je liever niet zou bestaan. ela |
|
| Elkeee: | Maandag, augustus 16, 2010 10:40 |
| heel herkenbaar geschreven grtjs Elkeee x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dark_fairy_marlisa | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||