wachten op bloed
Geslagen door de storm,
boven mijn hoofd.
Door woorden gegeseld,
van geluk beroofd.
Me vernederen,
het doet ze goed.
Ze maken de wonden,
wachten op bloed.
Maar klein,
krijgen ze me niet.
Tranen zijn er,
niemand die ze ziet.
Ze blijven peuteren,
maar krijgen het niet los.
Wacht maar af,
ooit zijn zij de klos
boven mijn hoofd.
Door woorden gegeseld,
van geluk beroofd.
Me vernederen,
het doet ze goed.
Ze maken de wonden,
wachten op bloed.
Maar klein,
krijgen ze me niet.
Tranen zijn er,
niemand die ze ziet.
Ze blijven peuteren,
maar krijgen het niet los.
Wacht maar af,
ooit zijn zij de klos
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, augustus 17, 2010 13:09 |
| Op eigen krachtig erdoor komen is moedig en knap.. Liefs, switi lobi |
|
| dark_fairy_marlisa: | Dinsdag, augustus 17, 2010 12:26 |
| inderdaad sonja |
|
| De kleine Vos: | Dinsdag, augustus 17, 2010 12:02 |
| om weemoedig van te worden wat doen mensen elkaar aan liefs Sonja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dark_fairy_marlisa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||