bloemen ontsringentelkens weer, de
schichtig ontspringen
de gedachten
in m'n hoofd
ze durven nauwlijks
't eigen staan,
bèstaan
nog de rode striem
't fysiek overblijfsel
onderdrukking
langzaam
ontluiken
de mooiste bloemen
de mooiheid binnenin
gespaard
altijd klaar
te ontaren
twaalf maart 2002(bzzz g-a)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: aTiT | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2002 | ||
| Thema's: | ||