Leeg tikt de klok je toekomst weg
en raakt het leven kwijt
Bang en moedeloos gevangen
in een kale eenzaamheid
Je ogen staren leeg en donker
door een rookwolk in je glas
en lijken daar te vinden
dat vroeger alles beter was
Je straalt niet meer
de lust is weg
het kan je niets meer schelen
Alle goedbedoelde vragen
lijken orders en bevelen
Waar is je levenslust gebleven?
Hoe raak je hier toch uit?
Wie kan je helpen, waar en hoe?
Hoe ziet het er dan uit?
Als je weer de zon kan voelen,
proeven van een leuke dag
En onbezorgd genieten
met een heuse schaterlach
Ik hoop dat die dag ooit mag komen
Dat je weer bewust kan zien
dat leven een geschenk kan zijn
Ook jij hebt dat verdiend!