De woorden, de zinnen, ze komen op in mijn hoofd
Niet altijd, omdat ze door de medicijnen worden verdoofd
Maar toch, soms, komen ze er even doorheen
En laten ze zich zien
Zo van, “hier zijn we, maak je van ons weer een gedichtje of tien?”
En dan doe ik ze een plezier
En ga ik er even voor zitten
Zo geef ik ze vertier
Een gedichtje maken is niet moeilijk
De zinnen helpen je wel, zie
Soms maken ze een dansje
En zo geven ze de melodie
Zie jij ook wat ik zie?
Die dansende zinnen, en die melodie?
Of speelt dit zich allemaal af in mijn hoofd
En zie jij de waarheid die ik niet zie?