Mijn vierkante millimeter
MIJN VIERKANTE MILLIMETER
het leven lacht me toe
ik lach terug, echter
niet met de tanden bloot
want zowel de waan als de zin
bant de waarheid uit het welzijn
er wordt gedanst, wat leuk
ik dans niet, ik sta
onverdiend in dit bestaan
ik eis mijn plek niet op
mijn vierkante millimeter
is er eentje voor iedereen
het zij zo, het afscheid
in vragen kijkt men mij na
maar ik kijk nooit meer om
geen antwoorden van mij
je kan me toch niet wegdenken
want tussen gedachte en gevoel
kom ik wel eens terug, ooit
je voelt het wel als ik er ben
en een zacht tikje geef tegen je hart
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Zaterdag, augustus 21, 2010 00:08 |
| Veel gevoel tussen de regels door ... | |
| mucho*s gruwel: | Donderdag, augustus 19, 2010 19:52 |
| ja, ik mag je stijl wel :) |
|
| switi lobi: | Donderdag, augustus 19, 2010 14:53 |
| Ik zei het gisteren al: er speelt zich heel wat af in jouw oppervlaktes. Liefs, switi lobi |
|
| windwhisper: | Donderdag, augustus 19, 2010 09:49 |
| juist dat zachte tikje klinkt als een harte-klop lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||