het mes
Stappen op de vloer,
de trap die kraakt,
glinsterend metaa,
de nacht volmaakt.
Valt neer op bed,
rood op wit,
mes in haar hand,
haar ondergang gespit.
Ogen open,
starend naar't plafond,
een lach op haar gezicht,
alsof ze rust vond.
Pijn voelt ze niet meer,
enkel een warme gloed,
men vindt haar,
op naar spoed.
De pijn opnieuw,
en tranen weer,
het mes wacht,
op de volgende keer...
de trap die kraakt,
glinsterend metaa,
de nacht volmaakt.
Valt neer op bed,
rood op wit,
mes in haar hand,
haar ondergang gespit.
Ogen open,
starend naar't plafond,
een lach op haar gezicht,
alsof ze rust vond.
Pijn voelt ze niet meer,
enkel een warme gloed,
men vindt haar,
op naar spoed.
De pijn opnieuw,
en tranen weer,
het mes wacht,
op de volgende keer...
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Vrijdag, augustus 20, 2010 16:42 |
| het mes zeer aangrijpend en pijnlijk maakt diepe indruk sterkte en liefs Sonja |
|
| dark_fairy_marlisa: | Donderdag, augustus 19, 2010 19:17 |
| metaa is metaal | |
Over dit gedicht
| Auteur: dark_fairy_marlisa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||