schaal
Schaal
Er vallen geen letters meer
een diepe…echt diepe zucht
hoe kan het toch gebeuren
ik toets niets meer uit de lucht
waar eerder margrieten bloeide
en elke grasspriet zich liet horen
het koele water mijn voeten boeide
ik ben het dichten totaal verloren
geen schaal met zonnebloemen
het licht valt steeds verkeerd
ik kan me niet meer uiten
ben het ineens zomaar verleerd
Er vallen geen letters meer
een diepe…echt diepe zucht
hoe kan het toch gebeuren
ik toets niets meer uit de lucht
waar eerder margrieten bloeide
en elke grasspriet zich liet horen
het koele water mijn voeten boeide
ik ben het dichten totaal verloren
geen schaal met zonnebloemen
het licht valt steeds verkeerd
ik kan me niet meer uiten
ben het ineens zomaar verleerd
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, augustus 27, 2010 20:33 |
| nou jij uit je toch maar in dit mooie gedicht!Komt wel weer lieve meis liefs,liefs dicky |
|
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 19, 2010 22:21 |
| dichten is je binnenwaarts weer willen vinden in wat woorden die zich smaakvol samen makend laten horen waar je naar de aard der vele dingen, naar de wijzer waarden vol van vragen van te minnen mensen, naar die ene op z’n minst, al haast met hen pratend werd bekoord. om er weer in te komen, hans |
|
| ninodepino: | Donderdag, augustus 19, 2010 20:42 |
| :) kom(je daar nou bij) liefs, nino. |
|
| mucho*s gruwel: | Donderdag, augustus 19, 2010 20:12 |
| dat wordt dan improviseren weg met die regels als vergeten en doorgaan!:) |
|
| switi lobi: | Donderdag, augustus 19, 2010 17:55 |
| Hm.. waarom staat er hier dan zomaar een goed gevormd gedicht? Neem de tijd maar lieve remie, het komt vanzelf wel weer:) Liefs, switi lobi |
|
| sb lavandula: | Donderdag, augustus 19, 2010 16:25 |
| Ik vind dit toch een mooi gedicht hoor, liefs hans | |
