Gisteren optreeden met dansen
En je liep weer met me te sjansen
Je kneep in me kont
Ik gaf geen kick ik hield me mond
Deed me masker maar weer op voor de schijn
Omdat ik hard wil zijn
Niet meer willen huilen
Niet meer voor je willen schuilen
Bang zijn voor je eigen broer?
En je gedraagt je stoer
Je houd je groot
Maar in je schoenen draag je lood
Van binnen stort je in
Niemand ziet het dus het heeft geen zin
Je sneetje hier een sneetje daar
Ach je bent voor pijn bestemd dus verminken is niet raar
Je bent niet anders gewend
Ik ben de geene die er voor weg rent
En dan denk je ben ik dat nou
Een dom kind die niet eens van zich zelf hou
Laat staan andere
Waarom kan ik nou niet verandere
Een ander meisje zijn
Een verleden en heden zonder pijn
Maar ik weet ik zal het nooit zo ver schieten
Ik zal nooit echt kunnen genieten
Maar toch probeer ik het van kleine dingen
Maar telkens als ik er over wil beginnen
Is er iets in me dat me erbij stoord
En stemmetje dat alles heeft meegemaakt en gehoord
Dat mijn gehuil moet aan horen
Het zit in een kamertje wat je niet mag storen
Ik heb het weggestopt
Helemaal opgekropt
Niemand mag het weten of zien
Want dit is iets wat ik verdien
Bang zijn voor je bloed eigen broer
Wat ben ik toch een hoer
Ik laat het toch zelf toe
Ik ben toch die stomme koe
Ik laat hem mij aanraken
Terwijl ik me verschuil onder me laken
Mensen die niet beter weten zeggen altijd pijn
is fijn
Maar nee dat is niet waar
Ik maak hier tegen bezwaar
Waarom zou het fijn zijn?
Het eenige wat je doet is jezelf kwellen en je maak je klein
Ik ben alleen zo bang
Hij gaat gewoon zijn eigen gang
Ik raak in paniek van bangheid
En ik weet dat mijn leven eronder lijd
Er komt een dag......
Dat ik weer kan stralen met een glim lach