De zee
De zee
Het geleefde leven schuilt
in het beeld van mijn herinneringen
van stralend blauw tot donderwolken
zachtjes drogend in de wind
de zee stroomt in haar kleuren
ontsluit mijn lege gevoel
in haar kabbeling fluistert ze
de naam van de overlevenden
in verlangen hoor ik jou
golvend in de kalmte van de zee
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, augustus 22, 2010 22:33 |
| een zachtmooie fluistering met golfjes weemoed liefs kerima ellouise |
|
| ela: | Zondag, augustus 22, 2010 20:32 |
| Zelfs als de zee zou vehuizen vind je nog de schelpen van de herinnering. ela |
|
| P.S. de Winter: | Zondag, augustus 22, 2010 14:46 |
| bijzonder eigen gebracht | |
| verhavert: | Zondag, augustus 22, 2010 14:15 |
| dit wondermooie dicht deed me danken aan een citaat van Mulisch : "de liefde is als een schelp waarin je de zee van de eeuwigheid hoort ruisen" | |
| karinvangelder: | Zondag, augustus 22, 2010 12:32 |
| de zee is net als het leven he Rien . soms hoge golven of rustgevend kalm . lieve groet x Karin | |
| switi lobi: | Zondag, augustus 22, 2010 12:15 |
| Rustgevend.. precies zoals de zee dan kan zijn. Liefs, switi lobi |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, augustus 22, 2010 12:03 |
| Zachte herinneringen aangedragen door de zee... liefs.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rien de Heer |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||