Ik stap veel te laat uit bed
Ik had mijn wekker toch gezet?
En eer dat ik mijn sleutels vind
En tuurlijk heb ik tegenwind
Ik kan mijn fiets nergens parkeren
Weet ook mijn knie nog te bezeren
Rennen met mijn zware tas
Blijf nog haken met mijn jas
Trap op, trap af, precies op tijd
Om te zien hoe de trein wegrijdt
Maar doordat de trein wegrijdt
Wordt mijn blikveld weer verwijdt
Of toch niet…
Want nu de trein er niet meer staat
Is er maar één ding dat bestaat
De aandacht over het spoor gedreven
En ook al is het nog zo druk
Kijk ik recht in de ogen van de liefde van mijn leven
Dat is perrongeluk