Stippen tellen op witte muren die in gedachten
zeven kleuren behang gekregen hebben
en dat je op deze stoel niet zitten kan
zoals de kuilen bedoeld zijn waardoor ik
zenuwachtig op drie poten balanceer.
Zou ze zien hoe nerveus ik ben?
En dat ik niet op kan houden met het
pulken aan mijn nagels die inmiddels
witter zijn dan mijn omgeving,
welke veroordeling plakt daar aan vast?
- Dit zou ik allemaal mogen laten gaan
door die deur die vast ooit iets van
paarse vrolijkheid heeft uitgestraald,
zodat ik hier ben dan en door mijn ogen zie
hoe wij hier zo, veel te dicht,
tegenover elkaar zitten en waar dan
nog ruimte voor een zinnig woord
zou moeten zijn.