Het winkeltje van madameke Delsoo
(sorry voor mijn streektaal)
wij hadden bommekens om te spelen
gekocht, een frank per stuk
we gingen ons niet vervelen
degeen die ons tegenkwam had geen geluk
twee vrienden met hunne velo
die vier anderen in lopende tred
ikke met mijn trottinet
en allemaal naar madameke Delsoo
in dat snoepwinkeltje achter den hoek
kon je vanalles krijgen
snoep, schrijfgerief, zelfs een boek
daar kwamen wij gère, dat weet ge vaneigen
alle kleuren van de regenboog
kreeg zo ene toverbal
als ge’r genoeg op zoog
ze waren bijkanst zo groot als een tennisbal
maar het best van al waren de knallers
om mensen te koeioneren
nooit geen tegenvallers
geweldige situaties konden wij creëren
zo’n knaller werpen achter iemand z’n gat
die wipte nogal van ’t verschieten
wij vielen van ’t lachen plat
mensen, wa ’s dat in den tijd effe genieten
maar die goeie tijd bestaat niet meer
die is allang voorbij
toen was er een andere sfeer
en die komt nooit meer terug, tenzij
dat snoepwinkeltje terug verschijnt
daar achter den hoek
het nimmermeer verdwijnt
misschien zijn wij allemaal daarnaar op zoek
wij hadden bommekens om te spelen
gekocht, een frank per stuk
we gingen ons niet vervelen
degeen die ons tegenkwam had geen geluk
twee vrienden met hunne velo
die vier anderen in lopende tred
ikke met mijn trottinet
en allemaal naar madameke Delsoo
in dat snoepwinkeltje achter den hoek
kon je vanalles krijgen
snoep, schrijfgerief, zelfs een boek
daar kwamen wij gère, dat weet ge vaneigen
alle kleuren van de regenboog
kreeg zo ene toverbal
als ge’r genoeg op zoog
ze waren bijkanst zo groot als een tennisbal
maar het best van al waren de knallers
om mensen te koeioneren
nooit geen tegenvallers
geweldige situaties konden wij creëren
zo’n knaller werpen achter iemand z’n gat
die wipte nogal van ’t verschieten
wij vielen van ’t lachen plat
mensen, wa ’s dat in den tijd effe genieten
maar die goeie tijd bestaat niet meer
die is allang voorbij
toen was er een andere sfeer
en die komt nooit meer terug, tenzij
dat snoepwinkeltje terug verschijnt
daar achter den hoek
het nimmermeer verdwijnt
misschien zijn wij allemaal daarnaar op zoek
Reacties op dit gedicht
| Mady: | Donderdag, augustus 26, 2010 19:24 |
| Heel tof gedicht,herinner mij nog die toverbollen amai die waren groot.Is dit niet toevallig in het Brussels? | |
| kerima ellouise: | Donderdag, augustus 26, 2010 15:49 |
| heel erg mooi Ronny! met prachtige laatste strofe! Moet heel aangenaam zijn om dit jou te horen voordragen! liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Woensdag, augustus 25, 2010 22:17 |
| Ik vind jouw streektaal heel charmant en jouw verhaal een heerlijke herinnering:) Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||