debbie: | Zaterdag, oktober 06, 2001 14:44 |
ik weet ff nie wat ik moet zeggen ik ben er stil van... sterkte en hope dat het snel beter met je gaat veel liefs debbie | |
Helena: | Zaterdag, oktober 06, 2001 13:21 |
Mooi gedicht, het raakt vele mensen en vele mensen kunen er zich in herkennen. Je moet zelf beslissen of je het zelf wel waard vindt om jezekf zo te behandelen. Je zal er wel een reden voor hebben. Denk toch ook is aan de goede dingen van het leven. En als het je echt te ver zit, ga dan! Nog veel steun toegewenst en denk er goed over na, het is voorbij voordat je het weet! Liefs, Helena. | |
Kari: | Maandag, oktober 01, 2001 17:51 |
Ik maak dit ook mee.Ik snijd me ook, ook al ben ik nog maar 13j. Ik vind dat gevoel gewoonweg zaaaaaaaalig !!!!! Weten dat je je alles kunt bepalen. Hopelijk geraak je ervan af! |
|
lindsey: | Vrijdag, september 21, 2001 20:39 |
hey marjoleincris toen ik je gedicht las dan stond ik effe perplex ik was heel eventjes sprakeloos maar dan besefte ik dat ik het ook deed in mezelf snijden en waarom?? ik weet het ook niet... ik ...soms weet ik het gewoon allemaal niet meer en dan zoek ik troost in de dood...dan wil ik dood zijn...soms wilde ik dat m'n leven zomaar ophield ...zonder al dat gedoe errond ik haat m'n leven als je me mailt dan antwoord ik zeker linds xxx |
|
Annick: | Zaterdag, september 01, 2001 12:27 |
Ik stond perplex na het lezen van je gedicht | |
: | Vrijdag, augustus 24, 2001 22:19 |
Ik ken het ook zoals vele anderen hieronder!! maar gelukkig heb ik een geweldige vriendin die me altijd zal helpen!! | |
nienke: | Dinsdag, augustus 21, 2001 12:54 |
geen rare dingen doen, hoor mijn oma heeft ook zoiets raars gedaan en het is niet prettig hoor. | |
elke: | Zondag, augustus 12, 2001 22:42 |
ik ben ........ sprakeloos | |
cindy: | Dinsdag, juli 24, 2001 23:14 |
ik weet wat je doorstaat ik heb dat probleem ook ik kan het maar niet verwerken ik moet naar speciale mensen gaan om erover te praten het is moeilijk want ik kan er niet over praten ik krop alles op en dan heb ik het heel moeilijk en dan snij ik ook het is diep maar het lef om door te duwen heb ik niet dan denk ik aan de mensen die wel om me geven je ik weet wat het is je moet het me niet vertellen xxxjes cindy als je wil emailen doe dan maar we kunnen mishien mekaar helpen | |
cindy: | Dinsdag, juli 24, 2001 23:13 |
ik weet wat je doorstaat ik heb dat probleem ook ik kan het maar niet verwerken ik moet naar speciale mensen gaan om erover te praten het is moeilijk want ik kan er niet over praten ik krop alles op en dan heb ik het heel moeilijk en dan snij ik ook het is diep maar het lef om door te duwen heb ik niet dan denk ik aan de mensen die wel om me geven je ik weet wat het is je moet het me niet vertellen xxxjes cindy als je wil emailen doe dan maar we kunnen mishien mekaar helpen | |
ryu: | Zaterdag, juli 21, 2001 22:23 |
tranen vloeien over een bleek gezicht. kijkend naar 1 plek. een plek waar ook een andere vloeistof vloeit. helderrood vol haat en vuur. het doet pijn. je kan het niet laten want je blijft maar haten. maar toch blijf je hopen omdat je recht hebt te leven. ik snap goed wat je bedoeld maar ik kan ook wel een beetje gedichten schrijven.en aan alle meisjes die dat ook voelen ik zal er altijd zijn. XXXryu |
|
jarissa: | Donderdag, juli 19, 2001 10:50 |
ik snap je zo goed!maar waarom snappen andere mensen ons niet?mensen die niet snijden??ik heb een lieve vriend,toch staat hij het niet toe dat ik snijd,ook mijn ouders zijn er compleet tegen,en toch snijd ik!!waarom?het is een verslaving!!moeilijk om vanaf te geraken!ik vind het zo héérlijk om te snijden,het is fantastisch.andere mensen hebben je pijn gedaan terwijl je er niets aan kon doen,maar dat is het juist bij het snijden:je doet je eigen pijn,je bepaalt zelf hoeveel pijn,hoelang,hoeveel b | |
mary-lou: | Maandag, juni 04, 2001 14:22 |
hoi marjoleincris ik weet precies wat je bedoel ik doe precies hetzelfde. het doet verschrikkelik veel pijn maar toch ga je ermee door. ik zoek ook mijn geluk in de dood maar het is nog niet gelukt. sterkte Groetjes mary-lou |
|
J: | Maandag, juni 04, 2001 12:57 |
ik weet precies wat je bedoelt, ik weet niet waar je snijdt, maar wat als je een ader raakt?dan kan je het wel vergeten, praat er met iemand over, 1 iemand is genoeg, je kan er van afkomen, ik probeer het ook en met iemand erbij gaat het een stuk makkelijk, liefs J | |
FLexxy: | Dinsdag, mei 22, 2001 16:01 |
Ik heb t zelfde mee gemaakt tis niet fijn, maar toch t doet geen pijn, je gaat maar door, maar je weet niet eens waar voor, je bereikt er helemaal nix mee alleen maar dat je nog kutter voelt, tot dat je het daglicht hebt gevonden en al je zorgen met de regen is weg gespoelt. zo heb ik het mee gemaakt. ik weet zeker dat jij op een dag ook het daglicht zal zien. veel sterkte xxx flexxy |
|
Auteur: marjoleincris | ||
Gecontroleerd door: Wim | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
Thema's: |