mama
mama,
je verstaat niet wat er in mijn hoofd
afspeelt,
je bent meestal de reden voor mijn pijn,
maar je mag gerust de schuld op mij schuiven.
tot het zover weer komt
dat ik er een eind probeer aan te maken.
dan pas gaan je ogen open,
keer op keer,
elke keer opnieuw.
mama,
je verstaat de stemmen niet,
de paniekaanval door met de trein
te gaan,
ik werk aan mezelf,
en stel me niet aan
zoals je wel eens zegt.
mama,
soms heb ik liever dat je
even zwijgt
me gewoon even vastneemt
en zegt dat alles wel goed komt
ik vraag je toch niet veel
wees daar als ik je nodig heb...
zaterdag 28aug 2010
je verstaat niet wat er in mijn hoofd
afspeelt,
je bent meestal de reden voor mijn pijn,
maar je mag gerust de schuld op mij schuiven.
tot het zover weer komt
dat ik er een eind probeer aan te maken.
dan pas gaan je ogen open,
keer op keer,
elke keer opnieuw.
mama,
je verstaat de stemmen niet,
de paniekaanval door met de trein
te gaan,
ik werk aan mezelf,
en stel me niet aan
zoals je wel eens zegt.
mama,
soms heb ik liever dat je
even zwijgt
me gewoon even vastneemt
en zegt dat alles wel goed komt
ik vraag je toch niet veel
wees daar als ik je nodig heb...
zaterdag 28aug 2010
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||