's Ochtends vroeg,
schijnt de zon door een kier, de kamer word verlicht,
Ik trek de lakens over m'n hoofd en probeer te slapen,
draai me om, kijk of je naast me ligt,
maar nee,

Dus,
Gedachten van ons samen houd m'n ogen open,
want jij hebt jezelf gevonden in andermans armen,
Vechten heeft geen zin meer, 't is afgelopen,
dat je de mijne was, is nu zo'n gek idee geworden,

Neem je vrijheid mee,
en alle herinneringen die je achterliet,
Neem je problemen mee, en je redenen,
maar dat je me zo achterlaat,
in m’n liefdesverdriet?

Je zal aan me denken als de tijd rijp is,
onze tijd was gewoon top,
Op een dag zul je de pijn voelen,
want het lot werkt beide kanten op,

Ik ben gaan lopen, om mijn hoofd te legen,
En probeerde al mijn emoties onder controle te krijgen,
Maar ik ben zo moe van dit gedoe,
De stemmen schreeuwen om en om in m’n hoofd,
En het enigste wat ik wil, is dat ze zwijgen,

Al te veel bagage, heb ik mee lopen sjouwen,
Die bestaan nog steeds, misschien niet zo veel meer,
Maar de gedachte hoe het zou zijn als je nog bij me was,
Dat er nooit een eind aan was gekomen,
M’n hoofd slaat ophol, alweer....