met mijn schepje
mijn schepje,
met mijn schepje
en mijn hark
loop ik naar zijn graf.
de bloemen
staan er nog mooi bij. ach..een
soort van blij? onder die bloemen, die maar bloeien
ligt mijn haar zoon.
de zon straalt gewoon. de regen daalt
neer op haar hart
verteert door grenzeloze smart.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||