Paardrijden
Paardrijden
Paardrijden mijn hemel wat is dat fijn.
Zo verbonden met het dier en de natuur te zijn.
Vele kwalen van lichaam en geest,
verdwijnen alsof ze er nooit zijn geweest.
Wanneer ik moet wachten tot ik weer naar les mag,
lijkt de tijd voorbij te kruipen en verdwijnt mijn lach.
Hopelijk leer ik goed en vlot zelfstandig rijden.
Zodat ik mezelf geregeld kan bevrijden.
Zo verbonden met het dier en de natuur te zijn.
Vele kwalen van lichaam en geest,
verdwijnen alsof ze er nooit zijn geweest.
Wanneer ik moet wachten tot ik weer naar les mag,
lijkt de tijd voorbij te kruipen en verdwijnt mijn lach.
Hopelijk leer ik goed en vlot zelfstandig rijden.
Zodat ik mezelf geregeld kan bevrijden.
Stacygo
Reacties op dit gedicht
| Stacygo: | Woensdag, september 01, 2010 13:27 |
| Dank je wel switi. Cobie alleen stappen is al geweldig. |
|
| switi lobi: | Woensdag, september 01, 2010 07:56 |
| Daar ben je weer:) Ik hoop het voor je Stacy, dat het geweldig gaat lukken! Liefs, switi lobi |
|
| windwhisper: | Woensdag, september 01, 2010 07:19 |
| lijkt me heerlijk, dat paardrijden met je haren in de wind liefs Cobie succes |
|
